Voedselcrisis dankzij toegenome consumptie van bio-brandstof

Voedselcrisis, in m'n koelkast ja. Wat daar zoal niet ligt weg te rotten. En in m'n diepvries, daar liggen volgens mij nog een paar kroketten uit 2002. Zonde natuurlijk om goed voedsel zo weg te laten kwijnen; zonde ook van de levens die hiervoor zijn geofferd. Ik bied wederom mijn excuses aan alle varkens en aardappelplantjes voor dit respectloze gedrag.
Vroeger, toen we nog een boterberg hadden, was dit excuus afdoende geweest. Althans dat neem ik aan, totzover nooit klachten gehad.
Maar nu moet ik ook denken aan de hongerigen in wereld die ik tekort heb gedaan. Er gaan mensen dood in deze wereld omdat zij niet genoeg kunnen eten...er is een voedsel crisis. En dat komt omdat we meer en meer bio-brandstof gebruiken. Als men bestaande landbouwgrond gebruikt voor de biobrandstof produktie ipv voor voedsel dan betekent dit een afname van de voedsel produktie.
Ja, nee, hoor eens, vroeger was er ook honger, maar dat kwam niet door overconsumptie; het was een "distributie probleem". Onze boeren dumpten overschotten op de markten van arme landen. Omdat de EU al had betaald vroegen de boeren niet veel voor hun waar, elke cent was mooi meegenomen, alles was beter dan het te laten verrotten. De lokale boeren die geen subsidie kregen, moesten hiermee concureren en verdienden geen zak meer.
Nu zat ik te denken: als er een voedselcrisis is, omdat de vraag naar bio-brandstoffen toegenomen is, verdient het blijkbaar beter om gewassen te verkopen als brandstof dan als voedsel. Dat zal de Europeanen toch ook niet ontgaan zijn. In plaats van hun overschot te dumpen op de vrijdagmarkt van Timboektoe kunnen ze nog echt wat verdienen door er ethanol van te laten maken. Kunnen we ook kappen met EU subsidies voor de arme Nederlandse boeren die nog steeds rondrijden in een 5 jaar oude SUV en maar geen vrouw kunnen vinden.
Kijk, dan is het "distributie probleem" toch opgelost en kunnen Malinkinezische boeren weer voor hun families zorgen. Reden tot vreugde ende confetti zou ik denken.
Maar ik heb nog geen enkel juichbericht gelezen echter, slecht een paar statements van de Braziliaanze president Luiz Inacio Lula da Silva waarin hij mij min of meer gelijk geeft (een verstandige man, dunkt me). Van ngo's zoals Oxfam/Novib had ik wel wat sterkere reacties verwacht. Misschien ook wel niet, ngo's zouden immers zichzelf overbodig verklaren. Alleen aan slecht nieuws kunnen zij verdienen. Dat terzijde.
Vanwaar dan toch de negatieve stemming in de media? Er is niet eens sprake van een werkelijk tekort aan voedsel, het is alleen duurder geworden. Voor de armsten betekent duurder voedsel wel hongerlijden. Hier betekent arm zijn niet elke dag vlees bij de groente of brood als avondeten, in Haiti is voor velen zelfs het meest eenvoudige voedsel te duur geworden. In Haiti braken rellen uit, vanwege de toegenome vraag naar bio-brandstof, zo is dus de redenatie van de VN.
Maar Haiti is dan ook het armste land ter wereld. De pleuris is daar al zo vaak uitgebroken om zo veel verschillende redenen. Doorgaans is voedseltekort een gevolg van wanbeleid of oorlog. Je kan zeggen voedsel is te duur geworden voor hen, je kan ook zeggen ze verdienen te weinig.
Wat nu zeker ook meespeelt is de hoge energie prijs. Steeds meer mensen willen gebruik maken van een steeds schaarser wordend produkt: olie. Dat is nu juist iets wat willen vervangen door biobrandstof. Aangezien brandstof prijzen veel harder stijgen dan voedsel prijzen is het logisch om biobrandstof te maken. Anders zou het rijdende leven nog veel duurder worden. Nu kan je zeggen: Wat heeft de arme Haitiaan nu aan goedkope brandstof, die heeft toch geen auto? Welnu, hij misschien niet maar wel de winkelier van wie hij zijn sapjes en papjes koopt en de tussenhandelaar ook, zijn baas ook en ook de mensen die het belastingtarief bepalen. Zij hebben meer geld nodig om te kunnen autorijden en dus gaan de prijzen (weer) omhoog.
Voor sommigen armen betekent biobranstof dus hongerlijden maar voor anderen armen betekent het juist meer welvaart.
Maar, maar, maar er is nog geen tekort, nog niet. In de toekomst zal de vraag echter blijven toenemen en dat baart zorgen. Uiteindelijk zal technologie het antwoord moeten geven. Biobrandstof klinkt millieuvriendelijk maar is dat niet, het enige wat bio hier betekent is dat wij het zelf kunnen maken van planten. Aardolie is ook gemaakt van plantenresten, maar dan geperst door moeder aarde. Als we minder co2 willen uitstoten dan zal er dus iets beters op de markt moeten komen. Daarnaast worden in grote delen van de wereld nog middeleeuwse landbouwtechnieken gebruikt, daarin zie ik ook nog wel mogelijkheden tot verbetering.

Waarom zijn er zoveel huurlingen in Irak?

Na afloop van de koude oorlog was er in de VS minder behoefte aan een groot landleger en werd in rap tempo het leger afgeslankt met een derde. Met intrede van de neo-conservatieven in de Amerikaanse regering kwam er ook een behoefte om het leger ( net zoals vele andere overheidsdiensten) te privatiseren. Het idee was dat de marktwerking tot betere en meer betaalbare strijdkrachten zou leiden. Met de vraag groeide ook het aanbod, in 2003 voor de oorlog in Irak werd zo'n 5% van het defensie budget besteed aan contracten met pmc's (private militairy companies) , na de invasie groeide het snel uit tot 10% in 2004 en in 2006 werd ongeveer 20% van het defensie budget opgesnoept door deze bedrijven (hieronder vallen ook bv. de cateraars, schoonmakers die in Irak werken alsmede ook bedrijven die een rol spelen in de verdediging van het Amerika of in andere gebieden dan Irak) .
De vraag is nu of de VS beter af is met de pmc's en of het ook goedkoper is. Deze vraag werd eens gesteld aan de immiddels onslagen minister van defensie Donald Rumsfeld en later nog eens aan president G W Bush , hun antwoorden worden ontwijkend : "
It is clearly cost-effective to have contractors for a variety of things that military people need not do and that for whatever reason other civilian government people cannot be deployed to do." En verder niets..
Hoe deze pmc's aan hun contracten komen is ook vaag en onderhandelingen zijn geheim. Dick Cheney, de vice president in beide Bush regeringen, wordt verdacht van vriendjes politiek daar hij baas was bij een van de grotere pmc, Halliburton. Ook is bekend dat deze bedrijven al voor de invasie in Irak flinke donaties hebben gedaan aan de campagne fondsen van de republikeinse partij en G W Bush.
Als we het resultaat bekijken van wat de pmc's in Irak hebben bereikt kunnen we stellen dat ze falen. Zij worden vooral ingezet bij de reconstructie van de infrastructuur en bij voor beveiliging taken. De reconstructie loopt hopeloos achter op schema en gezien het aantal succesvolle aanslagen op bijvoorbeeld de Iraakse politie en goederen konvooien is dat tweede ook geen succesverhaal. Naarmate het aantal civiele strijdkrachten toeneemt hoe meer de situatie lijkt te escaleren. Door enkele rambo-acties is in somige gebieden de wankele relatie tussen de Irakezen en de Amerikanen verslechterd. Schandalen waarbij pmc's zijn betrokken, zoals bij de Abu Ghraib gevangenis, brengen Amerika zwaar in het diskrediet. Er is nog nooit een werknemer van een pmc aangeklaagd voor begane misdaden, terwijl de bewijzen allang en overvloedig op het internet te vinden zijn. Een paar zijn er ontslagen omdat ze op Amerikaanse soldaten zouden hebben geschoten.
Ook worden somige pmc's beschuldigt van het in rekening brengen van nooit gemaakte kosten. Zo heeft Haliburton de Amerikaanse blasting betaler voor zeker 167 millioen dollar getild. Er is totaal geen zicht op waar deze bedrijven hun geld aan uit geven.
Waarom maakt de Amerikaanse regering dan toch zoveel gebruik van deze bedrijven?
Misschien ligt het antwoord in de Amerikaanse politieke cultuur, waarin men het wenselijk vindt dat politici sterke banden hebben met en veel ervaring in het bedrijfsleven. Bestuurders die altijd voor de overheid hebben gewerkt worden gezien aristocraten en worden gewantrouwd. Liever kiezen zij iemand waaraan zij een rolmodel zien van de self-made man.
In Nederland spreken we al gauw van incompatibiliteit van functies, zo moest oud-ministers Remkes zelfs zijn voorzitterschap van het jenever genootschap verdedigen in de tweede kamer.
Een figuur als Piet Hein Donner zou in Amerika nooit zo ver komen ( dat is dan wel weer een pré m.i.).
In Amerika is het ook toegestaan dat bedrijven financiële steun verlenen aan politici ( er is wel een maximum dat mag worden gedoneerd, maar via via worden toch grote sommen geld overgemaakt) . Nu weten wij hier dat 'voor niets de zon opgaat' en zeker in Amerika weet men dat 'voor wat hoort wat'.
Deze donaties kunnen natuurlijk niet direct de politiek bepalen, dat zou te opzichtig zijn en dan zou de hoogste bieder de macht hebben. Ibrahimovisz zou dan waarschijnlijk niet Chelsae hebben opgekocht maar het witte huis. Toch kan zo de industrie toch iemand aan de macht proberen te helpen die hun belangen het best vertegenwoordigd. En wie weet nu beter wat pmc's nodig hebben dan de oud directeur van Haliburton. En Bush weet door zijn ervaring in de Texaanse olie industrie waar Abraham de mosterd vandaan haalt.
En zo kan verklaard worden waarom er zoveel huurlingen in opdracht van de VS in Irak zijn.

Data mining, who's afraid of red, white and blue?

Mogen we nog geheimen hebben voor de overheid? Of hebben alleen criminelen iets te verbergen? In de zoektocht naar ongewenste elementen in deze maatschappij loopt Nederland weer eens voorop. Nergens ter wereld wordt zoveel afgeluisterd als in Nederland. Als het aan onze regering ligt is "data mining" meer dan een hype en is het een handig gereedschap om vanuit de luie stoel de schaapjes op het droge te houden. Door het analyseren van de grote stroom elektronische data probeert de regering terroristen op te sporen voordat ze hebben toegeslagen en probeert zo de maatschappij te beschermen tegen onheil. Kennis is blijkbaar macht, maar kan iedereen wel even goed omgaan met die macht. Soms heeft een burger een conflict met de overheid en dan is nogal naïef om te denken dat de overheid altijd gelijk heeft of dat de overheid, als zij geen gelijk heeft, zich netjes bij zijn verlies neerlegd. Er zijn tal van voorbeelden waaruit blijkt dat de Nederlandse regering zich niet al te sportief heeft getoond en bv een criticaster de mond heeft gesnoerd. Wat zou de overheid er voor over hebben om klokkenluiders zoals Paul van Buitenen (hij probeerde fraude binnen het bestuur van de EU aan te kaarten en werd ontslagen) of Fred Spijkers (openbaarde dat de landmacht verboden mijnen gebruikte en hoe het leger sterfgevallen als gevolg daarvan in doofpot stopte) de mond te snoeren voordat zij met de media hebben gesproken. Kennis is macht, maar te veel macht en dus teveel kennis is gevaarlijk. Data mining helpt de overheid de burger te controleren maar doordat het afluisteren en aftappen doorgaans gebeurt door in de duistere grotten van de aivd, kan de burger de overheid nog minder controleren. De rechtsongelijkheid neemt alleen maar toe, een slechte zaak in een tijd van toenemende repressie. Dan heb ik het nog niet eens gehad over de zorgvuldigheid waarmee de overheid omgaat met gevoelige informatie (niet alleen de kluts zijn ze kwijt). Ik voorspel dat net als bij de identificatie plicht, vooral de zich-van-geen-kwaad-bewuste burgers hier van slachtoffer zullen worden en dat echte criminelen of terroristen veelste behoedzaam zijn om zich zelf zo makkelijk te laten oppakken.

Reconstructie van de theocratie

De kogel is door de kerk, het kabinet heeft het voornemen uitgesproken om opnieuw militairen naar Aghanistan te sturen. Hoewel er veel ophef is over het woord "voornemen" in plaats van besluit heeft inhoudelijk geen enkele betekenis. Hoewel er geen sprake van oorlog is en formeel het kabinet dit buiten het parlement om kan besluiten tonen de ministers zich in deze afhankelijk van de goedkeuring van de volksvertegenwoordiging. Hoe democratisch. De kamer had toch al de macht om dit besluit op de agenda te zetten en de zending alsnog te verhinderen. Niet dat de kamer dit gaat doen overigens, internationale belangen zijn groot, de wederopbouw is te belangrijk en de derde opiumoogst moet nog worden binnengehaald. Hoe staat het er eigelijk voor met Afghanistan, is het beter op geworden sinds de val van de Taliban? Officiëel spreekt men van een democratie, maar het is daar een theocratie. Een heilige raad beslist over de wetgeving en de het dagelijks bestuur is in handen van de oude krijgsheren. Een journalist die is opgepakt wegens kritiek op de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, de lijfstraffen en voorstelde om afvallige moslims niet te executeren, moest kiezen: of zijn woorden terugnemen of de strop. Hij schijnt nu toch maar eieren voor zijn geld te kiezen. De wederopbouw in de steden lijkt redelijk op schema te liggen, er zijn veel nieuwe scholen en ziekenhuizen gebouwd en dat levert ook weer enige werkgelegenheid op. Op het platteland daarentegen gaat er niet veel goed, slechts 20% van de plannen is hier uitgevoerd. De vertraging komt door gevechtshandelingen, de aardbeving in Pakistan en vooral door de verschillen tussen de Afghaanse en Amerikaanse bouwmethodes. Dat verbaasd mij enigzins, alsof de Amerikanen hun eigen land niet vol gebouwd hebbem met houten huisjes die bij elke orkaan versplinterd worden. Dat gaat nog wat worden als de Nederlanders daar moeten gaan bouwen. Dan kunnen we maar beter bouwvakkers sturen die bekend zijn met onze methodes.

A brave new world (2)

Nog maar kort geleden schreef ik over de VN conferentie in Tunesië voor veiligheid en internet waar de Nederlandse delegatie, in de persoon van hoogleraar communicatie Cees Hamelink, niet naar toe is gegaan vanwege de mensenrechten situatie aldaar. Nu blijkt maar weer hoe gelijk hij had, een advocaat die zijn kritiek op de Tunesische regering en het zeer inhumane gevangenis regime spuide op het internet is opgepakt en tot een verblijf van drie jaar in het door hem zo verfoeide cachot is veroordeeld. De vraag blijft dus hoe serieus hebben de deelnemers van dat congress de veiligheid in de elektronische wereld genomen. Amerikaanse bedrijven zoals Microsoft, Yahoo en Time Warner (eigenaar van A.O.L) blijven de regels bepalen op dit gebied en doen desgevraagd aan zelfregulatie. In China verklikt Microsoft de ip-adressen van dissidenten aan de overheid en Google heeft een aparte Chinese versie gemaakt waarin bepaalde woorden worden uitgefilterd, democratie komt niet voor in vocabulair. Hebben wij in het Westen ook iets te vrezen? Na het Echelon-schandaal kan ik stellen dat wij zeker in de gaten worden gehouden en de EU heeft nu een bewaarplicht ingesteld voor al het telefoon en e-mail verkeer. Hoewel niet de inhoud van de elektronische communicatie wordt bewaard is dat slechts een kwestie van tijd en capaciteits uitbreiding. De mores bij onze bestuurders is daar. Of het nu om politieke of commerciële doeleinde gaat zij willen alles kunnen controleren, nieuwe regelgeving wordt alleen gemaakt als het repressief van aard is. De VN wordt buitenspel gehouden, het CBP blijft een stelletje naïfe ambtenaren en Sévèke is dood. Het is onvoorstelbaar dat onze overheid ook zo zou omgaan met de veiligheid op straat en alles overlaten aan "zelfregulatie". Anarchie is een ander woord daarvoor, we zijn overgeleverd aan de wolven.

Revisie? Had Google geen apart programma gemaakt voor de Chinezen, alleen Microsoft en Yahoo wel? Schreef ik leugens? Wel al is de leugen nog zo snel de waarheid achterhaalt hem wel. Google heeft, omdat ze bij 50% van de Chinese internetgebruikers werd geblokkeerd door de "Great Chinese Firewall", nu ook een deal gesloten met China en Google gaat nu zelf censureren.

De kortste post ooit

LOL! ROFLOL!

Blogologie

Het blog wereldje kent geboortes, sterfgevallen, spinoffs, merges, herstarts, virale ziektes, concurentie strijd, n00bs, trollen, flamen, verbannenen, lognazies, pispaaltjes en nog meer zaken die me even niet binnen schieten. Ook is er zoals bij elk subcultuurtje een eigen lingo, meestal zijn dit internationaal bekende afkortingen, milf, nsfw, lol, roflol, etc. (De grote blogs pogen ook een subsubcultuur te kweken, Retecool vertaalt het Engels zeer letterlijk, GS spreekt Rotterdams) Er zijn blogs waar een inteelt cultuurtje heerst, waar ondanks de vele lezers, een klein groepje mensen verantwoordelijk is voor alle reacties. Retecool bv. Andere blogs puilen uit van de reaktantes bv het laagdrempelige FOK. Weer andere blogs zijn zo popie dat ze af en toe gaan afromen, zo kent GS een aanzienlijk aantal bannelingen. Blogs zoals de mijne, van mensen die denken dat ze een interessante mening hebben zijn er veel. Blogs van mensen die denken dat ze interessante huisdieren zijn er nog meer. Veel mensen maken een blog aan, zoals vroeger mensen een website maakten, voor tijdelijk gebruik. Je gaat op reis en wilt het thuisfront op de hoogte houden bijvoorbeeld.
Iedereen kan een weblog beginnen, kost geen drol, is niet moeilijk en het niveau is doorgaans laag. Sommige maken ze en sommige lezen ze, vaak beide. Steeds vaker zie ik dezelfde namen opduiken op verschillende blogs. Schrijvers verlaten hun blogcollectief en gaan werken aan hun eigen blog en nemen daarbij steevast hun eigen schare aan fans mee. Er is zelfs een groepje mensen die je gerust blogverslaafd kunt noemen. Gehele dag en nacht F5en zij, verkondigen telkensmale dezelfde mening op verschillende blogs. Er zitten meesters van de soundbites tussen, kampioenen van de one-liner (vaak zijn dit ook de dooddoeners van een discussie). De vervelio's zijn doorgaans werklozen die toch niets beters te doen hebben of mensen met een suf kantoorbaantje die, juist, toch niets beters te doen hebben. Hun arbeidsproductiviteit kan in extreme gevallen tot een absoluut nulpunt dalen, een goede nachtrust is een zeldzaamheid, vrienden raken ontvreemd, huisdieren verhongeren en de koelkast is veranderd in een schimmelkwekerij waar menig botonicus jaloers op kan zijn. Herkent u deze symptonen? Schroom dan niet om naar het maatschappelijkwerkersblog te stappen.

Aivd niet te vertrouwen (deel... zoveel)

Waarom moest de aivd weten in welke darkroom en door welke knaap Pim Fortuin zich liet penetreren? Liep er een jaloerse spion rond met een ver gaande affectie voor Pim of wilde de dienst iets achter de hand hebben om hem te kunnen chanteren. Informatie over het sexleven van de twee maal begraven, maar nog immer rondwarende politicus stond op diskettes die nu in handen zijn van de wannabe politicus Peterrr de Vries. De schijfjes zijn gevonden door iemand die een auto had gekocht van een RID- medewerker. De aivd eist van Peterrr dat hij de schijfjes en het kleingeld dat tussen de achterbank was gevallen terug geeft.
Ook stonden gegevens op de floppy over infiltraties van de aivd in Milieu Offensief. Dat is toch wel heel toevallig. Één informant die zich zowel bezig hield met de buitenschoolse activiteiten van Pim Fortuyn als met de eco-terroristen. Aan wie moet ik dan toch denken? Justem, ene Van der Graaf, deze informatie is van hem of voor hem. En er zou ook nog informatie over Molukse groeperingen op het schijfje staan. Zou Volkert bij hen een pistool hebben gekocht? Zo blijkt onze geheime dienst weer een verdachte rol te spelen in een spraakmakende liquidatie. Eerder lieten ze al Mo B rondlopen in de wetenschap dat hij een aanslag ging plegen en ook is de dienst de voornaamste verdachte van de moord op Louis Sévèke. Misschien is allemaal een hoax en draaf ik door. Wat zeker is dat onze staatsveiligheid in handen is van een stelletje amateurs.

Pimp my body

Het is al enorm populair om met een tattoo of een stukje roestvrijstaal je lichaam te versieren maar wat echt hot is deze kerst is een tegoedbon voor plastische chirurg. In Engeland geven veel vrouwen hun man een nip/tuck als kadeau. In Duitsland leggen de mannen een paar siliconen voor hun geliefde onder de boom. De trend is overkomen waaien vanuit Amerika en wordt ondersteund door programma's zoals 'Make me beautiful', 'Perfect!'en de topper van MTV 'I want a famous face', zelfs in Iran loopt iedereen met een pleister over de neus. Met zo'n kadeautje zeg je natuurlijk wel: wat ben jij eigelijk lelijk van dichtbij, maar met de afgezaagde aftershave of douchegel zeg je ook: wat stink jij. Maar goed met douchegel is het risico dat je bij dat andere programma 'Medische missers' terecht komt iets kleiner. Waar je de man deze kerst wel helemaal mee blij kan maken is het orginele, bij de fotoshoot voor de playboy gebruikte slipje van Georgina Verbaan, 100% echt. Het slipje wordt geveild bij Speurders (tussenstand is nu 205 euro, koopje dus) in het kader van 'Katja vs Bridget' . De battle tussen de twee bnn'ers lijkt in het voordeel van Katja te worden beslist, zij heeft dan ook een leuk kerstplaatje gemaakt met De jeugd van tegenwoordig. Bridget kan nog wel winnen, maar dan moet Playboy 150.000 euro op haar rekening overmaken voor een paar naakt foto's. Toch wel makkelijk dat online shoppen, zeker als je niet in de rij hebt gelegen voor de nieuwe xbox. De minder kapitaalkrachtigen boycotten gewoon dat commerciele kutfeest met die nep sint. En in plaats van een liposuctie kun je natuurlijk ook gewoon wat minder vreten.

Laat duizend bloemen bloeien

China, het economisch wonderland betaalt een hoge prijs voor haar succes. De goede en slechte berichten in het nieuws wisselen elkaar in hoog tempo af. De economische groei gaat gepaard met ecologische rampspoed. Jaarlijks groeit de economie met bijna 10%, jaarlijks sterven er door ongelukken in de mijnen zo'n 5000 mensen. Ondergrondse branden blijven jarenlang onblusbaar, rivieren zijn zo zwaar vervuild dat zelfs bas-f er zich voor zou schamen. Naast het aantal mensen dat direkt omkomt door deze bedrijfsongelukjes is het aantal dat in de toekomst zal sterven of zwaar gehandicapt raakt zeer groot. Het is moeilijk in te schatten, de regering spreekt er nauwelijks over, buitenlandse milieu organisaties krijgen er geen voet aan de grond, greenpeace mag alleen zeuren over de etikettering van voedsel. China is een grote vuilnisbelt aan het worden en de mijnbouw is de grote veroorzaker. Veel buitenlandse bedrijven verplaatsen hun productie naar China. Niet alleen vanwege de lage loonkosten maar ook omdat de milieu eisen daar veel minder streng zijn. Deze bedrijven dragen dus ook verantwoordlijkheid voor de malaise. Nucleaire energie lijkt een goed alternatief voor de kolencentrales, de regering is al bezig om tientallen nieuwe kerncentrales te bouwen waardoor niet alleen de mijnbouw gereduceerd kan worden maar ook de explosief stijgende vraag naar olie enigzins beteugeld kan worden. Als de milieuwetgeving flink wordt aangescherpt dan scheelt dat nog eens een hele hoop zooi. Maar dat gaat wel ten kosten van de economie. Aangezien het westen niet eens meer zeurt over schendingen van mensenrechten wordt de regering ook niet echt onder druk gezet om iets te veranderen. Ze zullen het wel op de harde manier moeten leren. Toch worden er wel kleine stapjes de goede kant op gezet,er wordt bv. steeds meer gerecycled en ze stappen over op loodvrije benzine. Hopelijk blijven ze niet achter de feiten aan lopen en durven de Chinezen de grote sprong voorwaarts te maken.
ps Amerika is nog altijd de grootste vervuiler van de wereld.